дажа́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дажа́ты дажа́тая дажа́тае дажа́тыя
Р. дажа́тага дажа́тай
дажа́тае		 дажа́тага дажа́тых
Д. дажа́таму дажа́тай дажа́таму дажа́тым
В. дажа́ты (неадуш.)
дажа́тага (адуш.)		 дажа́тую дажа́тае дажа́тыя (неадуш.)
дажа́тых (адуш.)
Т. дажа́тым дажа́тай
дажа́таю		 дажа́тым дажа́тымі
М. дажа́тым дажа́тай дажа́тым дажа́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дажа́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дажа́ты дажа́тая дажа́тае дажа́тыя
Р. дажа́тага дажа́тай
дажа́тае		 дажа́тага дажа́тых
Д. дажа́таму дажа́тай дажа́таму дажа́тым
В. дажа́ты (неадуш.)
дажа́тага (адуш.)		 дажа́тую дажа́тае дажа́тыя (неадуш.)
дажа́тых (адуш.)
Т. дажа́тым дажа́тай
дажа́таю		 дажа́тым дажа́тымі
М. дажа́тым дажа́тай дажа́тым дажа́тых

Кароткая форма: дажа́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дажа́ты дожа́тый; см. дажа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажа́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дожа́тый​II дажа́ты; см. дожа́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)