дае́сці, дае́м, даясі́, дае́сць; даядзі́м, даясце́, даяду́ць; дае́ў, -е́ла; дае́ш; дае́дзены; зак., што.

З’есці да канца, скончыць есці.

Д. верашчаку.

|| незак. даяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дае́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дае́м даядзі́м
2-я ас. дае́ш даясце́
3-я ас. дае́сць даяду́ць
Прошлы час
м. дае́ў дае́лі
ж. дае́ла
н. дае́ла
Загадны лад
2-я ас. дае́ш дае́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час дае́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дае́сці сов. дое́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дае́сці, даем, даясі, даесць; даядзім, даясце, даядуць; пр. даеў, ‑ла; заг. даеш, зак., каго-што.

З’есці да канца. Коні даелі сена. □ [Лёдзя] даела сала, хлеб, выцерла рукі ручніком. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даяда́ць гл. даесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дое́сть сов. дае́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дае́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Даесці ўсё, многае. Падаядаць яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасле́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м. (разм.).

1. Апошняе дзіця ў сям’і.

2. мн. Рэшткі чаго-н.

Даесці паследкі.

◊

На (самы) паследак — у апошнюю чаргу, на самы канец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)