дадра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дадра́ны |
дадра́ная |
дадра́нае |
дадра́ныя |
| Р. |
дадра́нага |
дадра́най дадра́нае |
дадра́нага |
дадра́ных |
| Д. |
дадра́наму |
дадра́най |
дадра́наму |
дадра́ным |
| В. |
дадра́ны (неадуш.) дадра́нага (адуш.) |
дадра́ную |
дадра́нае |
дадра́ныя (неадуш.) дадра́ных (адуш.) |
| Т. |
дадра́ным |
дадра́най дадра́наю |
дадра́ным |
дадра́нымі |
| М. |
дадра́ным |
дадра́най |
дадра́ным |
дадра́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дадра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дадра́ны |
дадра́ная |
дадра́нае |
дадра́ныя |
| Р. |
дадра́нага |
дадра́най дадра́нае |
дадра́нага |
дадра́ных |
| Д. |
дадра́наму |
дадра́най |
дадра́наму |
дадра́ным |
| В. |
дадра́ны (неадуш.) дадра́нага (адуш.) |
дадра́ную |
дадра́нае |
дадра́ныя (неадуш.) дадра́ных (адуш.) |
| Т. |
дадра́ным |
дадра́най дадра́наю |
дадра́ным |
дадра́нымі |
| М. |
дадра́ным |
дадра́най |
дадра́ным |
дадра́ных |
Кароткая форма: дадра́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дадра́ны разг.
1. до́рванный;
2. до́рванный, дотрёпанный, до́дранный;
3. до́дранный;
4. дотёртый;
1-4 см. дадра́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дадра́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дадраць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́рванный
1. дарва́ны;
2. дарва́ны, дадра́ны; см. дорва́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дотёртый
1. дацёрты;
2. дацёрты; дадра́ны; см. дотере́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)