дадзява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дадзява́ю дадзява́ем
2-я ас. дадзява́еш дадзява́еце
3-я ас. дадзява́е дадзява́юць
Прошлы час
м. дадзява́ў дадзява́лі
ж. дадзява́ла
н. дадзява́ла
Загадны лад
2-я ас. дадзява́й дадзява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дадзява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дадзява́ць несов.

1. досажда́ть;

2. наску́чивать, надоеда́ть, утомля́ть;

1, 2 см. дадзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; зак. (разм.).

Прычыніць непрыемнасць, даняць, дапячы чым-н.; абрыдаць.

Д. да нутра.

Сварка гэта ўжо дадзела.

|| незак. дадзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

досажда́ть несов. назаля́ць, дадзява́ць; (донимать) дапяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)