дадаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дадаю́ дадо́ім
2-я ас. дадо́іш дадо́іце
3-я ас. дадо́іць дадо́яць
Прошлы час
м. дадаі́ў дадаі́лі
ж. дадаі́ла
н. дадаі́ла
Загадны лад
2-я ас. дадаі́ дадаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дадаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дадаі́ць сов. додои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадаі́ць, ‑даю, ‑доіш, ‑доіць; зак., каго-што.

Скончыць даіць; поўнасцю выдаіць. Дадаіць карову.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

додои́ть сов. дадаі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дадаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)