Verbum

анлайнавы слоўнік

дагуля́ць, -ля́ю, -ля́еш, -ля́е; -ля́ны; зак., што.

1. Скончыць гуляць; правесці астатак часу (канікул, адпачынку і пад.) гуляючы.

Д. вяселле.

Д. дні адпачынку.

2. Скончыць гульню ў што-н.

Д. партыю ў шахматы.

|| незак. дагу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагуля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагуля́ць сов.

1. разг. догуля́ть;

д. адпачы́нак — догуля́ть о́тпуск;

д. вясе́лле — догуля́ть сва́дьбу;

2. доигра́ть;

д. па́ртыю — доигра́ть па́ртию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Скончыць гуляць; гуляючы, правесці астатак часу (свята, адпачынку, канікул і пад.). Дагуляць вяселле. Дагуляць летнія канікулы.

2. Скончыць гульню ў што‑н. Дагуляць партыю ў шахматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

догуля́ть сов., разг. дагуля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дагуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагуля́ны дои́гранный; см. дагуля́ць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагу́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дагульваць — дагуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доигра́ть сов.

1. дагуля́ць;

доигра́ть па́ртию в ша́хматы дагуля́ць па́ртыю ў ша́хматы;

2. муз., театр. дайгра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагу́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дагуляцца.

2. Зал. да дагульваць (гл. дагуляць у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)