дагматы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дагматы́зм
Р. дагматы́зму
Д. дагматы́зму
В. дагматы́зм
Т. дагматы́змам
М. дагматы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагматы́зм, -у, м.

Некрытычнае мысленне, якое апіраецца на догмы.

|| прым. дагматы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагматы́зм, -му м. догмати́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагматы́зм, ‑у, м.

Некрытычнае мысленне, якое апіраецца толькі на догмы. Марксізм-ленінізм, як сапраўдная перадавая навука, нецярпіма адносіцца да дагматызму. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дактрынёрства, -а, н. (кніжн.).

Дактрынёрскія адносіны да рэчаіснасці; дагматызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

догмати́зм дагматы́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дактрынёрства, ‑а, м.

Кніжн. Дактрынёрскія адносіны да рэчаіснасці; дагматызм. Упадаць у дактрынёрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагматы́чны, -ая, -ае.

1. гл. дагматызм.

2. Заснаваны на палажэннях, якія прымаюцца як бясспрэчныя, як догмы.

Дагматычныя разважанні.

3. Катэгарычны, бяздоказны, які не дапускае пярэчанняў.

Д. тон.

|| наз. дагматы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

секта́нцтва, ‑а, н.

1. Рэлігійны рух сектантаў, якія адышлі ад пануючай царквы. // зб. Сектанты, групы сектантаў. Барацьба з сектанцтвам.

2. Дагматызм, вузкасць і замкнутасць поглядаў, уласцівыя секце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)