даву́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даву́чваю даву́чваем
2-я ас. даву́чваеш даву́чваеце
3-я ас. даву́чвае даву́чваюць
Прошлы час
м. даву́чваў даву́чвалі
ж. даву́чвала
н. даву́чвала
Загадны лад
2-я ас. даву́чвай даву́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даву́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даву́чваць несов., в разн. знач. доу́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да давучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давучы́ць, -вучу́, -ву́чыш, -ву́чыць; -ву́чаны; зак.

1. каго-што. Давесці навучанне каго-н. да канца.

Д. сына.

2. што. Вывучыць што-н. поўнасцю або да якой-н. мяжы.

Д. табліцу множання.

Д. урок.

Д. паэму да другога раздзела.

|| незак. даву́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доу́чивать несов. даву́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да давучыцца.

2. Зал. да давучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даву́чванне ср. доу́чивание; см. даву́чваць, даву́чвацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даву́чвацца несов., возвр., страд. доу́чиваться; см. давучы́цца, даву́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)