даву́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даву́чваюся даву́чваемся
2-я ас. даву́чваешся даву́чваецеся
3-я ас. даву́чваецца даву́чваюцца
Прошлы час
м. даву́чваўся даву́чваліся
ж. даву́чвалася
н. даву́чвалася
Загадны лад
2-я ас. даву́чвайся даву́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час даву́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даву́чвацца несов., возвр., страд. доу́чиваться; см. давучы́цца, даву́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да давучыцца.

2. Зал. да давучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак.

1. Завяршыць сваю адукацыю, закончыць навучанне чаму-н.

Вайна не дазволіла д.

2. да чаго. Правучыцца да якога-н. тэрміну.

Д. да восьмага класа.

3. да чаго. Працяглай вучобай давесці сябе да якіх-н. непрыемных вынікаў (разм.).

Давучыцца да прытуплення зроку.

|| незак. даву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доу́чиваться возвр., страд. даву́чвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даву́чванне ср. доу́чивание; см. даву́чваць, даву́чвацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)