даве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

Закончыць веянне чаго-н.

Д. ячмень.

|| незак. даве́йваць, -ваю, -ваеш, -вае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даве́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даве́ю даве́ем
2-я ас. даве́еш даве́еце
3-я ас. даве́е даве́юць
Прошлы час
м. даве́яў даве́ялі
ж. даве́яла
н. даве́яла
Загадны лад
2-я ас. даве́й даве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час даве́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даве́яць сов. дове́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Закончыць веянне чаго‑н. Давеяць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́йваць гл. давеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да давеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дове́ять сов. (зерно — машиной) даарфава́ць; (ручным способом) даве́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)