даве́шаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даве́шаю даве́шаем
2-я ас. даве́шаеш даве́шаеце
3-я ас. даве́шае даве́шаюць
Прошлы час
м. даве́шаў даве́шалі
ж. даве́шала
н. даве́шала
Загадны лад
2-я ас. даве́шай даве́шайце
Дзеепрыслоўе
прош. час даве́шаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даве́шаць сов. (окончить вешание) дове́шать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць вешаць, развешваць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дове́шать сов. даве́шаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́шаны дове́шенный; см. даве́шаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да давешаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)