даве́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́рчы даве́рчая даве́рчае даве́рчыя
Р. даве́рчага даве́рчай
даве́рчае
даве́рчага даве́рчых
Д. даве́рчаму даве́рчай даве́рчаму даве́рчым
В. даве́рчы (неадуш.)
даве́рчага (адуш.)
даве́рчую даве́рчае даве́рчыя (неадуш.)
даве́рчых (адуш.)
Т. даве́рчым даве́рчай
даве́рчаю
даве́рчым даве́рчымі
М. даве́рчым даве́рчай даве́рчым даве́рчых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вери́тельный

1. даве́рны;

2. дипл. даве́рчы;

вери́тельная гра́мота даве́рчы ліст (даве́рчая гра́мата).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)