даве́йваць гл. давеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даве́йваю даве́йваем
2-я ас. даве́йваеш даве́йваеце
3-я ас. даве́йвае даве́йваюць
Прошлы час
м. даве́йваў даве́йвалі
ж. даве́йвала
н. даве́йвала
Загадны лад
2-я ас. даве́йвай даве́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даве́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даве́йваць несов. дове́ивать, довева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да давеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

Закончыць веянне чаго-н.

Д. ячмень.

|| незак. даве́йваць, -ваю, -ваеш, -вае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даве́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да давейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дове́ивать несов. (зерно — машиной) даарфо́ўваць; (ручным способом) даве́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)