даве́дванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даве́дванне
Р. даве́двання
Д. даве́дванню
В. даве́дванне
Т. даве́дваннем
М. даве́дванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даве́дванне ср. узнава́ние; разузнава́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разузнава́ние разве́дванне, -ння ср., даве́дванне, -ння ср., дазнава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прагно́з прадбачанне, прадказанне, заснаванае на пэўных дадзеных’ (ТСБМ). Праз рус. прогно́з ’тс’ (параўн. Крукоўскі. Уплыў, 75 і наст.) з грэч. πρόγνωσις ’даведванне наперад; прадвызначэнне’ ад грэч. προ‑ ’паперад’ і γνωσις ’веданне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узнава́ние

1. пазнава́нне, -ння ср.; распазнава́нне, -ння ср.;

2. спазнава́нне, -ння ср., зазнава́нне, -ння ср., зве́дванне, -ння ср.; пазнава́нне, -ння ср.;

3. спазнава́нне, -ння ср., уве́дванне, -ння ср.;

4. даве́дванне, -ння ср., дазнава́нне, -ння ср.; прачува́нне, -ння ср., дачува́нне, -ння ср.; см. узнава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)