даваява́цца, -ваю́юся, -ваю́ешся, -ваю́ецца; -ваю́йся; зак. (разм.).

Ваюючы, пацярпець няўдачу, атрымаць непрыемнасці.

Канец вайне.

Хопіць, даваяваліся.

Д. да кантузіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даваява́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даваю́юся даваю́емся
2-я ас. даваю́ешся даваю́ецеся
3-я ас. даваю́ецца даваю́юцца
Прошлы час
м. даваява́ўся даваява́ліся
ж. даваява́лася
н. даваява́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час даваява́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даваява́цца сов., разг. довоева́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даваява́цца, ‑ваююся, ‑ваюешся, ‑ваюецца; зак.

Разм. Ваюючы, пацярпець няўдачу, прыйсці да дрэнных вынікаў. Перавёў дзед Талаш вочы на царскі партрэт, патрос галавою. — Ваяка... Даваяваўся, сволач ты, гіцаль, да таго, што ўжо і меднае капейкі не маеш! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

довоева́ться даваява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)