дава́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дава́жваю дава́жваем
2-я ас. дава́жваеш дава́жваеце
3-я ас. дава́жвае дава́жваюць
Прошлы час
м. дава́жваў дава́жвалі
ж. дава́жвала
н. дава́жвала
Загадны лад
2-я ас. дава́жвай дава́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дава́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дава́жваць несов.

1. (оканчивать взвешивание чего-л.) дове́шивать;

2. (добавлять до определенного веса) дове́шивать, приве́шивать;

1, 2 см. дава́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дава́жыць, -ва́жу, -ва́жыш, -ва́жыць; зак.

1. Закончыць узважванне чаго-н.

2. Важачы што-н., дадаць пэўную колькасць да поўнай вагі.

|| незак. дава́жваць, -ваю, -ваеш, -вае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дове́шивать несов. (на весах) дава́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́жвацца несов., страд. дове́шиваться; приве́шиваться; см. дава́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́жванне ср.

1. дове́шивание;

2. дове́шивание, приве́шивание;

1, 2 см. дава́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приве́шивать несов.

1. прыве́шваць; (прицеплять) прычапля́ць, прычэ́пліваць;

2. (прибавлять к весу) дава́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)