дабялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; зак.

1. Закончыць пабелку ці бяленне чаго-н.

Д. сцены.

2. Выбеліць што-н. да якога-н. месца.

|| незак. дабе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дабялю́ дабе́лім
2-я ас. дабе́ліш дабе́ліце
3-я ас. дабе́ліць дабе́ляць
Прошлы час
м. дабялі́ў дабялі́лі
ж. дабялі́ла
н. дабялі́ла
Загадны лад
2-я ас. дабялі́ дабялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дабялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабялі́ць сов. добели́ть;

д. столь — добели́ть потоло́к;

д. ручнікі́ — добели́ть полоте́нца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑баліць; зак., што.

Закончыць пабелку ці бяленне чаго‑н. Дабяліць печ. Дабяліць пакой. // Выбеліць што‑н. да якога‑н. месца. Дабяліць сцяну да дзвярэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабе́льваць гл. дабяліць.

дабіра́цца гл. дабрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

добели́ть сов. дабялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабе́лены добелённый; см. дабялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дабяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабе́льваць несов. добе́ливать; см. дабялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дабяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)