дабудо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабудо́ўваю дабудо́ўваем
2-я ас. дабудо́ўваеш дабудо́ўваеце
3-я ас. дабудо́ўвае дабудо́ўваюць
Прошлы час
м. дабудо́ўваў дабудо́ўвалі
ж. дабудо́ўвала
н. дабудо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дабудо́ўвай дабудо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабудо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабудо́ўваць несов.

1. достра́ивать;

2. разг. (дополнительно строить) пристра́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дабудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

достра́ивать несов. дабудо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дабудоўваць — дабудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабудо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дабудавацца.

2. Зал. да дабудоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабудо́ўвацца несов., разг.

1. достра́иваться;

2. страд. достра́иваться; пристра́иваться; см. дабудо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)