дабе́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабе́льваю дабе́льваем
2-я ас. дабе́льваеш дабе́льваеце
3-я ас. дабе́львае дабе́льваюць
Прошлы час
м. дабе́льваў дабе́львалі
ж. дабе́львала
н. дабе́львала
Загадны лад
2-я ас. дабе́львай дабе́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабе́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабе́льваць несов. добе́ливать; см. дабялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабе́льваць гл. дабяліць.

дабіра́цца гл. дабрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дабяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; зак.

1. Закончыць пабелку ці бяленне чаго-н.

Д. сцены.

2. Выбеліць што-н. да якога-н. месца.

|| незак. дабе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

добе́ливать несов. дабе́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дабельваць — дабяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабе́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дабяліцца.

2. Зал. да дабельваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабе́львацца несов., страд. добе́ливаться; см. дабе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабе́льванне ср. добе́ливание, добе́лка ж.; см. дабе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)