дабе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дабе́лены |
дабе́леная |
дабе́ленае |
дабе́леныя |
| Р. |
дабе́ленага |
дабе́ленай дабе́ленае |
дабе́ленага |
дабе́леных |
| Д. |
дабе́ленаму |
дабе́ленай |
дабе́ленаму |
дабе́леным |
| В. |
дабе́лены (неадуш.) дабе́ленага (адуш.) |
дабе́леную |
дабе́ленае |
дабе́леныя (неадуш.) дабе́леных (адуш.) |
| Т. |
дабе́леным |
дабе́ленай дабе́ленаю |
дабе́леным |
дабе́ленымі |
| М. |
дабе́леным |
дабе́ленай |
дабе́леным |
дабе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дабе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дабе́лены |
дабе́леная |
дабе́ленае |
дабе́леныя |
| Р. |
дабе́ленага |
дабе́ленай дабе́ленае |
дабе́ленага |
дабе́леных |
| Д. |
дабе́ленаму |
дабе́ленай |
дабе́ленаму |
дабе́леным |
| В. |
дабе́лены (неадуш.) дабе́ленага (адуш.) |
дабе́леную |
дабе́ленае |
дабе́леныя (неадуш.) дабе́леных (адуш.) |
| Т. |
дабе́леным |
дабе́ленай дабе́ленаю |
дабе́леным |
дабе́ленымі |
| М. |
дабе́леным |
дабе́ленай |
дабе́леным |
дабе́леных |
Кароткая форма: дабе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дабе́лены добелённый; см. дабялі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дабе́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дабяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)