даатрыма́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даатрыма́ю даатрыма́ем
2-я ас. даатрыма́еш даатрыма́еце
3-я ас. даатрыма́е даатрыма́юць
Прошлы час
м. даатрыма́ў даатрыма́лі
ж. даатрыма́ла
н. даатрыма́ла
Загадны лад
2-я ас. даатрыма́й даатрыма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час даатрыма́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даатрыма́ць сов. дополучи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даатрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дадаткова атрымаць што‑н. Даатрымаць грошы па пераразліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дополучи́ть сов. даатрыма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даатры́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даатрымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да..., прыстаўка.

1. Служыць для ўтварэння дзеясловаў са знач. завяршэння дзеяння, давядзення яго да канца, да якой-н. мяжы або дасягнення мэты, напр.: даварыць, даесці, дапісаць, дажыць, даплысці.

2. Служыць для ўтварэння дзеясловаў са знач. прыбаўлення да ранейшага, напр.: даатрымаць, дакупіць, даўкамплектаваць.

3. Удзельнічае ва ўтварэнні дзеясловаў на -цца, -ся са знач. дамагчыся чаго-н., напр.: дабудзіцца, дазваніцца, даклікацца.

4. Служыць для ўтварэння дзеясловаў на -цца, -ся са знач. адмоўнай ацэнкі вынікаў дзеяння, напр.: дабегацца, дагуляцца, даскакацца.

5. Служыць для ўтварэння прыметнікаў са знач.: ранейшы, які адбыўся да таго, што абазначана ўтваральнай асновай, напр.: даваенны, дакастрычніцкі, датэрміновы.

6. Служыць для ўтварэння прыслоўяў са знач. меры дзеяння, напр.: дабяла, дагала, дачыста, дапаўна, дап’яна, дапазна, дацямна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)