гіта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гіта́рны |
гіта́рная |
гіта́рнае |
гіта́рныя |
| Р. |
гіта́рнага |
гіта́рнай гіта́рнае |
гіта́рнага |
гіта́рных |
| Д. |
гіта́рнаму |
гіта́рнай |
гіта́рнаму |
гіта́рным |
| В. |
гіта́рны (неадуш.) гіта́рнага (адуш.) |
гіта́рную |
гіта́рнае |
гіта́рныя (неадуш.) гіта́рных (адуш.) |
| Т. |
гіта́рным |
гіта́рнай гіта́рнаю |
гіта́рным |
гіта́рнымі |
| М. |
гіта́рным |
гіта́рнай |
гіта́рным |
гіта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гіта́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гітары. Гітарныя струны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіта́ра, -ы, мн. -ы, -та́р, ж.
Струнны шчыпковы музычны інструмент з корпусам-рэзанатарам у выглядзе васьмёркі і доўгім грыфам.
|| прым. гіта́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)