гіта́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гіта́н |
гітаны́ |
| Р. |
гітана́ |
гітано́ў |
| Д. |
гітану́ |
гітана́м |
| В. |
гітана́ |
гітано́ў |
| Т. |
гітано́м |
гітана́мі |
| М. |
гітане́ |
гітана́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гіта́н (род. гіта́на) м. (испанский цыган) гита́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гіта́на
‘танец’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гіта́на |
гіта́ны |
| Р. |
гіта́ны |
гіта́н |
| Д. |
гіта́не |
гіта́нам |
| В. |
гіта́ну |
гіта́ны |
| Т. |
гіта́най гіта́наю |
гіта́намі |
| М. |
гіта́не |
гіта́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гита́н (испанский цыган) гіта́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)