гісто́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне гісталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гісто́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гісто́лаг гісто́лагі
Р. гісто́лага гісто́лагаў
Д. гісто́лагу гісто́лагам
В. гісто́лага гісто́лагаў
Т. гісто́лагам гісто́лагамі
М. гісто́лагу гісто́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гісто́лаг м. гисто́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гісто́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне гісталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гисто́лог гісто́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)