гістары́чны, -ая, -ае.

1. гл. гісторыя.

2. Які рэальна існаваў, не выдуманы.

Г. факт.

3. Які адносіцца да часу, ад якога захаваліся пісьмовыя помнікі (напр., рукапісы); проціл. дагістарычны.

Гістарычная эпоха.

4. Выключна важны, які ўвайшоў у гісторыю.

Гістарычныя рашэнні.

|| наз. гістары́чнасць, -і, ж. (да 1 і 4 знач.).

Г. мастацкага твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гістары́чны гістары́чная гістары́чнае гістары́чныя
Р. гістары́чнага гістары́чнай
гістары́чнае		 гістары́чнага гістары́чных
Д. гістары́чнаму гістары́чнай гістары́чнаму гістары́чным
В. гістары́чны (неадуш.)
гістары́чнага (адуш.)		 гістары́чную гістары́чнае гістары́чныя (неадуш.)
гістары́чных (адуш.)
Т. гістары́чным гістары́чнай
гістары́чнаю		 гістары́чным гістары́чнымі
М. гістары́чным гістары́чнай гістары́чным гістары́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гістары́чны

1. в разн. знач. истори́ческий;

г. працэ́с — истори́ческий проце́сс;

~ная перамо́га — истори́ческая побе́да;

г. пры́нцып — истори́ческий при́нцип;

г. перы́яд — истори́ческий пери́од;

г. факт — истори́ческий факт;

г. рама́н — истори́ческий рома́н;

~ная да́та — истори́ческая да́та;

2. (исторически точный) истори́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гістары́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гісторыі (у 1–4 знач.). Гістарычны працэс. Гістарычныя помнікі. Гістарычная навука. Гістарычнае даследаванне.

2. Які рэальна існаваў, не выдуманы. Гістарычны факт. Гістарычны персанаж рамана.

3. Важны для гісторыі; знамянальны. Гістарычная дата. Гістарычныя рашэнні XXV з’езда КПСС.

4. Які апісвае людзей або падзеі мінулага. Гістарычны раман. Гістарычная аповесць. Гістарычныя песні.

5. Які апіраецца на гісторыю як на метад пазнання, даследавання. Гістарычнае абгрунтаванне фактаў сучаснай мовы.

6. Які вывучае з’явы ў іх паслядоўным развіцці. Гістарычная граматыка беларускай мовы.

7. Звязаны з пэўным этапам у развіцці грамадства; не вечны, пераходны. Гістарычная катэгорыя.

8. Які адносіцца да часу, ад якога захаваліся рэчавыя помнікі; проціл. дагістарычны. Гістарычная пара жыцця народа.

•••

Гістарычны матэрыялізм гл. матэрыялізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гісто́рыя, -і, ж.

1. Рэчаіснасць у яе развіцці і руху.

Законы гісторыі.

2. Навука аб развіцці чалавечага грамадства.

Г.

Старажытнага свету.

Г.

Сярэдніх вякоў.

3. Ход развіцця, руху чаго-н.

Г. раслін.

Г. знешняга гандлю.

Г. хваробы.

4. Сукупнасць фактаў і падзей, што адносяцца да мінулага жыцця; мінулае, якое захавалася ў памяці людзей.

Народныя вясельныя абрады ўжо сталі гісторыяй.

5. мн. -і, -рый. Расказ, апавяданне пра што-н.

Дзеці любяць слухаць займальныя гісторыі.

6. мн. -і, -рый. Здарэнне, выпадак, пераважна непрыемныя.

Трапіць у сумную гісторыю.

Вось дык г.!

|| прым. гістары́чны, -ая, -ае (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыродазна́ўча-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыродазна́ўча-гістары́чны прыродазна́ўча-гістары́чная прыродазна́ўча-гістары́чнае прыродазна́ўча-гістары́чныя
Р. прыродазна́ўча-гістары́чнага прыродазна́ўча-гістары́чнай
прыродазна́ўча-гістары́чнае		 прыродазна́ўча-гістары́чнага прыродазна́ўча-гістары́чных
Д. прыродазна́ўча-гістары́чнаму прыродазна́ўча-гістары́чнай прыродазна́ўча-гістары́чнаму прыродазна́ўча-гістары́чным
В. прыродазна́ўча-гістары́чны (неадуш.) прыродазна́ўча-гістары́чную прыродазна́ўча-гістары́чнае прыродазна́ўча-гістары́чныя (неадуш.)
Т. прыродазна́ўча-гістары́чным прыродазна́ўча-гістары́чнай
прыродазна́ўча-гістары́чнаю		 прыродазна́ўча-гістары́чным прыродазна́ўча-гістары́чнымі
М. прыродазна́ўча-гістары́чным прыродазна́ўча-гістары́чнай прыродазна́ўча-гістары́чным прыродазна́ўча-гістары́чных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грама́дска-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грама́дска-гістары́чны грама́дска-гістары́чная грама́дска-гістары́чнае грама́дска-гістары́чныя
Р. грама́дска-гістары́чнага грама́дска-гістары́чнай
грама́дска-гістары́чнае		 грама́дска-гістары́чнага грама́дска-гістары́чных
Д. грама́дска-гістары́чнаму грама́дска-гістары́чнай грама́дска-гістары́чнаму грама́дска-гістары́чным
В. грама́дска-гістары́чны (неадуш.)
грама́дска-гістары́чнага (адуш.)		 грама́дска-гістары́чную грама́дска-гістары́чнае грама́дска-гістары́чныя (неадуш.)
грама́дска-гістары́чных (адуш.)
Т. грама́дска-гістары́чным грама́дска-гістары́чнай
грама́дска-гістары́чнаю		 грама́дска-гістары́чным грама́дска-гістары́чнымі
М. грама́дска-гістары́чным грама́дска-гістары́чнай грама́дска-гістары́чным грама́дска-гістары́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канкрэ́тна-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канкрэ́тна-гістары́чны канкрэ́тна-гістары́чная канкрэ́тна-гістары́чнае канкрэ́тна-гістары́чныя
Р. канкрэ́тна-гістары́чнага канкрэ́тна-гістары́чнай
канкрэ́тна-гістары́чнае		 канкрэ́тна-гістары́чнага канкрэ́тна-гістары́чных
Д. канкрэ́тна-гістары́чнаму канкрэ́тна-гістары́чнай канкрэ́тна-гістары́чнаму канкрэ́тна-гістары́чным
В. канкрэ́тна-гістары́чны (неадуш.)
канкрэ́тна-гістары́чнага (адуш.)		 канкрэ́тна-гістары́чную канкрэ́тна-гістары́чнае канкрэ́тна-гістары́чныя (неадуш.)
канкрэ́тна-гістары́чных (адуш.)
Т. канкрэ́тна-гістары́чным канкрэ́тна-гістары́чнай
канкрэ́тна-гістары́чнаю		 канкрэ́тна-гістары́чным канкрэ́тна-гістары́чнымі
М. канкрэ́тна-гістары́чным канкрэ́тна-гістары́чнай канкрэ́тна-гістары́чным канкрэ́тна-гістары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ландша́фтна-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ландша́фтна-гістары́чны ландша́фтна-гістары́чная ландша́фтна-гістары́чнае ландша́фтна-гістары́чныя
Р. ландша́фтна-гістары́чнага ландша́фтна-гістары́чнай
ландша́фтна-гістары́чнае		 ландша́фтна-гістары́чнага ландша́фтна-гістары́чных
Д. ландша́фтна-гістары́чнаму ландша́фтна-гістары́чнай ландша́фтна-гістары́чнаму ландша́фтна-гістары́чным
В. ландша́фтна-гістары́чны (неадуш.)
ландша́фтна-гістары́чнага (адуш.)		 ландша́фтна-гістары́чную ландша́фтна-гістары́чнае ландша́фтна-гістары́чныя (неадуш.)
ландша́фтна-гістары́чных (адуш.)
Т. ландша́фтна-гістары́чным ландша́фтна-гістары́чнай
ландша́фтна-гістары́чнаю		 ландша́фтна-гістары́чным ландша́фтна-гістары́чнымі
М. ландша́фтна-гістары́чным ландша́фтна-гістары́чнай ландша́фтна-гістары́чным ландша́фтна-гістары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

легенда́рна-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. легенда́рна-гістары́чны легенда́рна-гістары́чная легенда́рна-гістары́чнае легенда́рна-гістары́чныя
Р. легенда́рна-гістары́чнага легенда́рна-гістары́чнай
легенда́рна-гістары́чнае		 легенда́рна-гістары́чнага легенда́рна-гістары́чных
Д. легенда́рна-гістары́чнаму легенда́рна-гістары́чнай легенда́рна-гістары́чнаму легенда́рна-гістары́чным
В. легенда́рна-гістары́чны (неадуш.)
легенда́рна-гістары́чнага (адуш.)		 легенда́рна-гістары́чную легенда́рна-гістары́чнае легенда́рна-гістары́чныя (неадуш.)
легенда́рна-гістары́чных (адуш.)
Т. легенда́рна-гістары́чным легенда́рна-гістары́чнай
легенда́рна-гістары́чнаю		 легенда́рна-гістары́чным легенда́рна-гістары́чнымі
М. легенда́рна-гістары́чным легенда́рна-гістары́чнай легенда́рна-гістары́чным легенда́рна-гістары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)