Гірма́ш ’кірмаш’ (Сцяшк.). Азванчэннем к‑ > г‑ (пры наяўнасці ў слове санантаў ‑p‑ і м‑) з кірм́аш (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ґерма́ш ’кірмаш’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Гл. гірма́ш.