гіравы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гіравы́ |
гірава́я |
гіраво́е |
гіравы́я |
| Р. |
гіраво́га |
гіраво́й гіраво́е |
гіраво́га |
гіравы́х |
| Д. |
гіраво́му |
гіраво́й |
гіраво́му |
гіравы́м |
| В. |
гіравы́ (неадуш.) гіраво́га (адуш.) |
гіраву́ю |
гіраво́е |
гіравы́я (неадуш.) гіравы́х (адуш.) |
| Т. |
гіравы́м |
гіраво́й гіраво́ю |
гіравы́м |
гіравы́мі |
| М. |
гіравы́м |
гіраво́й |
гіравы́м |
гіравы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гіравы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да гіры, звязаны з гірай (гірамі) (у 1 знач.). Гіравыя практыкаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)