гіпю́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гіпю́равы гіпю́равая гіпю́равае гіпю́равыя
Р. гіпю́равага гіпю́равай
гіпю́равае		 гіпю́равага гіпю́равых
Д. гіпю́раваму гіпю́равай гіпю́раваму гіпю́равым
В. гіпю́равы (неадуш.)
гіпю́равага (адуш.)		 гіпю́равую гіпю́равае гіпю́равыя (неадуш.)
гіпю́равых (адуш.)
Т. гіпю́равым гіпю́равай
гіпю́раваю		 гіпю́равым гіпю́равымі
М. гіпю́равым гіпю́равай гіпю́равым гіпю́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіпю́равы гипю́ровый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпю́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпюру. // Зроблены з гіпюру. Гіпюравы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпю́р, -у, м.

Карункавая тканіна з выпуклым узорным малюнкам.

|| прым. гіпю́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гипю́ровый гіпю́равы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)