гі́псавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гі́псавы гі́псавая гі́псавае гі́псавыя
Р. гі́псавага гі́псавай
гі́псавае		 гі́псавага гі́псавых
Д. гі́псаваму гі́псавай гі́псаваму гі́псавым
В. гі́псавы (неадуш.)
гі́псавага (адуш.)		 гі́псавую гі́псавае гі́псавыя (неадуш.)
гі́псавых (адуш.)
Т. гі́псавым гі́псавай
гі́псаваю		 гі́псавым гі́псавымі
М. гі́псавым гі́псавай гі́псавым гі́псавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гі́псавы ги́псовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́псавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпсу, складаецца з гіпсу (у 1 знач.). Гіпсавы пласт. Гіпсавы камень. // Зроблены з гіпсу. Гіпсавы бюст. Гіпсавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпс, -у, м.

1. Мінеральнае рэчыва белага ці жоўтага колеру.

Пласт гіпсу.

2. Скульптурны злепак з такога рэчыва.

3. Хірургічная павязка з такога рэчыва, якую накладваюць пры пераломах, вывіхах.

Нага ў гіпсе.

|| прым. гі́псавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́пнава-гі́псавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́пнава-гі́псавы ва́пнава-гі́псавая ва́пнава-гі́псавае ва́пнава-гі́псавыя
Р. ва́пнава-гі́псавага ва́пнава-гі́псавай
ва́пнава-гі́псавае		 ва́пнава-гі́псавага ва́пнава-гі́псавых
Д. ва́пнава-гі́псаваму ва́пнава-гі́псавай ва́пнава-гі́псаваму ва́пнава-гі́псавым
В. ва́пнава-гі́псавы (неадуш.)
ва́пнава-гі́псавага (адуш.)		 ва́пнава-гі́псавую ва́пнава-гі́псавае ва́пнава-гі́псавыя (неадуш.)
ва́пнава-гі́псавых (адуш.)
Т. ва́пнава-гі́псавым ва́пнава-гі́псавай
ва́пнава-гі́псаваю		 ва́пнава-гі́псавым ва́пнава-гі́псавымі
М. ва́пнава-гі́псавым ва́пнава-гі́псавай ва́пнава-гі́псавым ва́пнава-гі́псавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ги́псовый гі́псавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алеба́стр, -у, м.

1. Дробназярністы будаўнічы гіпс.

2. Празрысты дробназярністы гіпсавы камень, які ўжыв. для арнаментных вырабаў.

|| прым. алеба́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарсэ́т, -а, М -сэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Шырокі пругкі пояс для сцягвання таліі, які носяць пад адзеннем.

2. Цвёрды і шырокі артапедычны пояс, які выкарыстоўваецца пры захворваннях пазваночніка.

Гіпсавы г.

3. Безрукаўка ў традыцыйным касцюме беларускіх жанчын.

Вышываны г.

|| прым. гарсэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алеба́стр, ‑у, м.

1. Празрысты дробназярністы гіпсавы камень, які ўжываецца для арнаментных вырабаў.

2. Абпалены і размолаты белы гіпс, які выкарыстоўваецца ў будаўніцтве як вяжучы матэрыял.

[Грэч. alábastros, ад назвы горада ў Егіпце.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зле́пак, ‑пка, м.

Копія, злепленая з чаго‑н. Гіпсавы злепак. // Адбітак чаго‑н. на мяккім, вязкім матэрыяле. Прыбіральшчыца, улучыўшы зручную хвіліну, зрабіла злепкі.. ключоў [ад турмы] на кавалачку звычайнага мыла. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)