гіперо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гіперо́н |
гіперо́ны |
| Р. |
гіперо́на |
гіперо́наў |
| Д. |
гіперо́ну |
гіперо́нам |
| В. |
гіперо́н |
гіперо́ны |
| Т. |
гіперо́нам |
гіперо́намі |
| М. |
гіперо́не |
гіперо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гіперо́н, -на м., физ. гиперо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гиперо́н физ. гіперо́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)