гіпало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гіпало́гія
Р. гіпало́гіі
Д. гіпало́гіі
В. гіпало́гію
Т. гіпало́гіяй
гіпало́гіяю
М. гіпало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіпало́гія ж., вет., уст. гипполо́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпало́гія, ‑і, ж.

Навука аб конях і спосабах паляпшэння конегадоўлі.

[Грэч. hippos — конь і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гипполо́гия ветер. гіпало́гія, -гіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)