гімна́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гімна́стка гімна́сткі
Р. гімна́сткі гімна́стак
Д. гімна́стцы гімна́сткам
В. гімна́стку гімна́стак
Т. гімна́сткай
гімна́сткаю		 гімна́сткамі
М. гімна́стцы гімна́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гімна́стка ж. гимна́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гімна́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да гімнаст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімна́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца гімнастыкай.

|| ж. гімна́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гимна́стка гімна́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)