гімназі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гімназі́стка гімназі́сткі
Р. гімназі́сткі гімназі́стак
Д. гімназі́стцы гімназі́сткам
В. гімназі́стку гімназі́стак
Т. гімназі́сткай
гімназі́сткаю		 гімназі́сткамі
М. гімназі́стцы гімназі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гімназі́стка ж. гимнази́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гімназі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да гімназіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімназі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучань гімназіі.

|| ж. гімназі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. гімназі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гимнази́стка гімназі́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)