гізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; незак. (разм.).

Імкліва бегаць, ратуючыся ад укусаў гіза (у 2 знач.).

Каровы гізуюць.

|| наз. гіз, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гізава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гізу́ю гізу́ем
2-я ас. гізу́еш гізу́еце
3-я ас. гізу́е гізу́юць
Прошлы час
м. гізава́ў гізава́лі
ж. гізава́ла
н. гізава́ла
Загадны лад
2-я ас. гізу́й гізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гізава́ць несов. приходи́ть в возбужде́ние от уку́сов слепне́й (о скоте)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак.

Разм. Імкліва бегаць, ратуючыся ад укусу гіза. Каровы гізуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гізава́ць ’гізаваць, бегаць’. Гл. гіз 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загізава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зу́е; зак. (разм.).

Пачаць гізаваць ад укусу аваднёў, сляпнёў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загізава́ць, ‑зуе; зак.

Разм. Пачаць гізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіз, -а і -у, м. (разм.).

1. -у, гл. гізаваць.

2. -а, мн. -ы́, -о́ў. Вялікая муха, самка якой жывіцца кроўю жывёлы і чалавека; сляпень.

Г. напаў на скаціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гілява́ць ’гізаваць’ (Сцяшк.). Так, як ад гіж (гл.) утвораны дзеясловы гіжа́ць, гіжува́ць, а ад гіз ’авадзень’ — гіз ’гізаванне’, гі́зава́ць, так і ад гіль ’авадзень’ утвараецца гілява́ць. Сл. паўн.-зах. прыводзіць форму ґілява́ць і мяркуе, што гэта запазычанне з літ. gyliúoti ’гізаваць, гарэзаваць, забаўляцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піля́вы ’рухавы чалавек’ (КТС — Ц. Гартны), пілаваць ’гізаваць’ (лаг., Сл. ПЗБ). Да таіць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)