гідро́ліз, -у, м. (спец.).

Абменная рэакцыя паміж рэчывам і вадой.

|| прым. гідро́лізны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідро́ліз

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гідро́ліз
Р. гідро́лізу
Д. гідро́лізу
В. гідро́ліз
Т. гідро́лізам
М. гідро́лізе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гідро́ліз, -зу м., хим. гидро́лиз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гідро́ліз, ‑у, м.

Расшчапленне складанага рэчыва пад дзеяннем вады.

[Ад грэч. hýdōr — вада і lýsis — разлажэнне, распад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гидро́лиз хим. гідро́ліз, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)