гідрафі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гідрафі́т |
гідрафі́ты |
| Р. |
гідрафі́та |
гідрафі́таў |
| Д. |
гідрафі́ту |
гідрафі́там |
| В. |
гідрафі́т |
гідрафі́ты |
| Т. |
гідрафі́там |
гідрафі́тамі |
| М. |
гідрафі́це |
гідрафі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гідрафі́ты (ед. гідрафі́т м.) гидрофи́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гідрафі́ты, ‑аў; адз. гідрафіт, ‑а, М ‑фіце, м.
Расліны, якія жывуць у вадзе.
[Ад грэч. hýdōr — вада і phytón — расліна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)