гідрафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гідрафо́н гідрафо́ны
Р. гідрафо́на гідрафо́наў
Д. гідрафо́ну гідрафо́нам
В. гідрафо́н гідрафо́ны
Т. гідрафо́нам гідрафо́намі
М. гідрафо́не гідрафо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гідрафо́н м., тех. гидрофо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гідрафо́н, ‑а, м.

Прыбор для прыёму гукавых хваляў, якія ўзнікаюць і распаўсюджваюцца ў вадзе.

[Ад грэч. hýdōr — вада і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гидрофо́н тех. гідрафо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)