гігро́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гігро́граф гігро́графы
Р. гігро́графа гігро́графаў
Д. гігро́графу гігро́графам
В. гігро́граф гігро́графы
Т. гігро́графам гігро́графамі
М. гігро́графе гігро́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гігро́граф м., метеор. гигро́граф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гігро́граф, ‑а, м.

Самапісны прыбор для бесперапыннай рэгістрацыі змен адноснай вільготнасці паветра.

[Ад грэч. hygrós — вільготны і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гигро́граф метеор. гігро́граф, -фа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)