гі́бельны, -ая, -ае.

Які вядзе да гібелі, пагражае гібеллю (у 1 знач.).

Г. крок.

|| наз. гі́бельнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гі́бельны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гі́бельны гі́бельная гі́бельнае гі́бельныя
Р. гі́бельнага гі́бельнай
гі́бельнае		 гі́бельнага гі́бельных
Д. гі́бельнаму гі́бельнай гі́бельнаму гі́бельным
В. гі́бельны (неадуш.)
гі́бельнага (адуш.)		 гі́бельную гі́бельнае гі́бельныя (неадуш.)
гі́бельных (адуш.)
Т. гі́бельным гі́бельнай
гі́бельнаю		 гі́бельным гі́бельнымі
М. гі́бельным гі́бельнай гі́бельным гі́бельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гі́бельны ги́бельный, па́губный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́бельны, ‑ая, ‑ае.

Які нясе гібель (у 1 знач.), вядзе да гібелі. Гібельны ўраган. Гібельная палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагі́бельны, -ая, -ае.

Тое, што і гібельны.

П. ўраган.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ги́бельный гі́бельны, пагі́бельны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагі́бельны, ‑ая, ‑ае.

Які нясе, утрымлівае, тоіць у сабе пагібель; гібельны. Пагібельны ўплыў. □ Направа ўзнімалася зялёнае ўзгор’е вялікага кургана. Гэта быў аазіс у пагібельнай пустэльні балот. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)