гу́слі, -яў.

Мнагаструнны шчыпковы музычны інструмент славянскіх народаў.

|| прым. гу́сельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́слі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. гу́слі
Р. гу́сляў
Д. гу́слям
В. гу́слі
Т. гу́слямі
М. гу́слях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́слі, -ляў ед. нет гу́сли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́слі, ‑ляў; адз. няма.

Мнагаструнны шчыпковы музычны інструмент славянскіх народаў. Іграць на гуслях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́сли гу́слі, -ляў ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчыпко́вы, -ая, -ае.

Пра музычныя інструменты: такі, з якога гукі здабываюцца шчыпком пальцаў або спецыяльнай цвёрдай пласцінкай.

Шчыпковыя струнныя інструменты (арфа, гітара, гуслі, мандаліна і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самагра́й, ‑я, м.

У выразе: гуслі-самаграі (нар.-паэт.) — тое, што і гуслі. Звінеў наш сум па гуслях-самаграях. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самагу́ды: гу́слі-с. нар.-поэт. гу́сли-самогу́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́нтэле, нескл., н.

Карэльскі і фінскі народны музычны інструмент, падобны на гуслі.

[Фін. kantele.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самогу́ды / гу́сли-самогу́ды нар.-поэт. гу́слі-самагу́ды, род. гу́сляў-самагу́даў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)