гусля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гусля́рны гусля́рная гусля́рнае гусля́рныя
Р. гусля́рнага гусля́рнай
гусля́рнае		 гусля́рнага гусля́рных
Д. гусля́рнаму гусля́рнай гусля́рнаму гусля́рным
В. гусля́рны (неадуш.)
гусля́рнага (адуш.)		 гусля́рную гусля́рнае гусля́рныя (неадуш.)
гусля́рных (адуш.)
Т. гусля́рным гусля́рнай
гусля́рнаю		 гусля́рным гусля́рнымі
М. гусля́рным гусля́рнай гусля́рным гусля́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гусля́рны гусля́рный;

г. звон — гусля́рный звон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гусля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гусляў. Гуслярны звон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусля́рный гусля́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)