гуса́рскі гуса́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуса́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гусара, гусараў, належыць ім. Гусарскі полк. Гусарскі мундзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуса́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

У царскай Расіі і некаторых іншаземных арміях: ваенны з часцей лёгкай кавалерыі, якія насілі форму венгерскага ўзору.

|| прым. гуса́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лейб-гуса́рскі воен., ист. лейб-гуса́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуса́рский гуса́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лейб-гуса́рский лейб-гуса́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)