Гусакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гусакі́
Р. Гусако́ў
Д. Гусака́м
В. Гусакі́
Т. Гусака́мі
М. Гусака́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гуса́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуса́к гусакі́
Р. гусака́ гусако́ў
Д. гусаку́ гусака́м
В. гусака́ гусако́ў
Т. гусако́м гусака́мі
М. гусаку́ гусака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)