гу́снуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; гус, гу́сла; незак. (разм.).

Станавіцца больш густым (у 2 знач.), гусцець.

Варэнне гусне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тунгу́сы, -аў, адз. -гу́с, -а, м.

Ранейшая назва эвенкаў.

|| ж. тунгу́ска, -і, ДМ -гу́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. тунгу́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)