гурча́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак.

Раўнамерна, прыглушана гудзець (пра матор, ваду і пад.).

Пад акном гурчаў трактар.

|| наз. гурча́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гурча́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гурчы́ць гурча́ць
Прошлы час
м. гурча́ў гурча́лі
ж. гурча́ла
н. гурча́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гурча́ць несов. урча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гурча́ць, ‑чыць; незак.

Ствараць раўнамерныя, прыглушаным гукі (пра шум матораў, вады і пад.). Рухавік гурчыць роўна, аднатонна і яшчэ больш наганяе сум. Кулакоўскі. Песня звонка гучыць, І гурчаць цягачы. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загурча́ць

‘пачаць гурчаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загурчу́ загурчы́м
2-я ас. загурчы́ш загурчыце́
3-я ас. загурчы́ць загурча́ць
Прошлы час
м. загурча́ў загурча́лі
ж. загурча́ла
н. загурча́ла
Загадны лад
2-я ас. загурчы́ загурчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загурча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гурчэ́ць

‘журчаць; брахаць (пра сабак); мяўкаць (пра катоў); грымець (пра гром)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гурчу́ гурчы́м
2-я ас. гурчы́ш гурчыце́
3-я ас. гурчы́ць гурча́ць
Прошлы час
м. гурчэ́ў гурчэ́лі
ж. гурчэ́ла
н. гурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. гурчы́ гурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гурча́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гурчаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. З-за Нёмана даносілася глухое гурчанне далёкага грому. Колас. Пад вокнамі звінеў ручай. Калі было адчынена акно, Федзя чуў яго гурчанне, такое мяккае, лагоднае, падобнае на мурлыканне кошкі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)