гуру́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гуру́ гуру́
Р. гуру́ гуру́
Д. гуру́ гуру́
В. гуру́ гуру́
Т. гуру́ гуру́
М. гуру́ гуру́

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́ра гу́ры
Р. гу́ры гу́р
Д. гу́ры гу́рам
В. гу́ру гу́ры
Т. гу́рай
гу́раю		 гу́рамі
М. гу́ры гу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)