гуро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуро́чны гуро́чная гуро́чнае гуро́чныя
Р. гуро́чнага гуро́чнай
гуро́чнае		 гуро́чнага гуро́чных
Д. гуро́чнаму гуро́чнай гуро́чнаму гуро́чным
В. гуро́чны (неадуш.)
гуро́чнага (адуш.)		 гуро́чную гуро́чнае гуро́чныя (неадуш.)
гуро́чных (адуш.)
Т. гуро́чным гуро́чнай
гуро́чнаю		 гуро́чным гуро́чнымі
М. гуро́чным гуро́чнай гуро́чным гуро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуро́чны, см. агуро́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)