Гу́рніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гу́рніца
Р. Гу́рніцы
Д. Гу́рніцы
В. Гу́рніцу
Т. Гу́рніцай
Гу́рніцаю
М. Гу́рніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)