гу́мкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мкавы гу́мкавая гу́мкавае гу́мкавыя
Р. гу́мкавага гу́мкавай
гу́мкавае		 гу́мкавага гу́мкавых
Д. гу́мкаваму гу́мкавай гу́мкаваму гу́мкавым
В. гу́мкавы
гу́мкавага		 гу́мкавую гу́мкавае гу́мкавыя
гу́мкавых
Т. гу́мкавым гу́мкавай
гу́мкаваю		 гу́мкавым гу́мкавымі
М. гу́мкавым гу́мкавай гу́мкавым гу́мкавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Кавалачак гумы для сцірання напісанага.

2. Прагумаваная тасьма, а таксама шнур з гумавымі ніткамі.

|| прым. гу́мкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)