гумно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гумно́ гу́мны
гумны́
Р. гумна́ гу́мнаў
гу́мен
Д. гумну́ гу́мнам
В. гумно́ гу́мны
гумны́
Т. гумно́м гу́мнамі
М. гумне́ гу́мнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)